Pewnego dnia przyszłam na chwilę do kościoła katolickiego. Tam spotkałam miłego kapłana – ks. Sullivan'a. To sprawiło, że zaczęłam myśleć o nawróceniu na Katolicyzm.

W przeszłości byłam protestantką. Należałam do protestanckiej denominacji Południowych Baptystów. Przez trzy lata zastanawiałam się o przejściu na Katolicyzm. Moja rodzina nie wyrażała na to zgody i próbowała mnie odwieść od tego. Ostatecznie zapisałam się na Obrzęd Chrześcijańskiego Wtajemniczenia Dorosłych. Moim duszpasterzem był ks. Brian Carey. To był cudowny okres w moim życiu.

Była wiosna w 1990 roku. Wtedy po raz pierwszy w życiu przystąpiłam do spowiedzi. Stojąc przed konfesjonałem miałam przed oczami mnóstwo grzechów, które popełniłam w ciągu 23 lat przed nawróceniem na Katolicyzm. Myślałam, że kapłan będzie w szoku po wysłuchaniu mojej spowiedzi, a za pokutę będę musiała odprawić Drogę Krzyżową 17 razy.

Z przerażeniem weszłam do konfesjonału. Spowiednikiem był ks. Sullivan, którego spotkałam trzy lata temu. Wyznałam mu wszystkie grzechy i niczego nie zataiłam. Cały czas ksiądz był dla mnie miły i udzielił mi rozgrzeszenia.

Po wyjściu z konfesjonału płakałam ze wzruszenia, ponieważ w sercu poczułam wielką ulgę. Czułam się tak, jakby ktoś zabrał mi z serca ogromny ciężar. Miałam wrażenie, że moja dusza była oczyszczona z wszelkiego brudu grzechu.

W przeszłości moja rodzina próbowała odwieść mnie od nawrócenia na Katolicyzm. Po tym, co doświadczyłam podczas pierwszej spowiedzi nie mogę zrozumieć dlaczego niektóre osoby nie chcą przyłączyć się do Kościoła Rzymskokatolickiego.

Obecnie nie boję się spowiedzi. Za każdym razem kiedy przystępuję do sakramentu pokuty doświadczam cudownych łask. Wiem, że spowiedź jest cudownym darem, jaki otrzymaliśmy od Boga.

Susan

Tłumaczenie z j. angielskiego: Marcin Rak

Źródło: 101 Inspirationa Stories of the Sacrament of Reconciliation. Called by Joy Book. s. 26-27.