W 1988 roku mój tato trafił do szpitala z powodu tętniaka, który rozwinął mu się na głównej tętnicy. Lekarze dawali mu tylko 10% szansy na przeżycie. Kiedy to usłyszałem byłem załamany. Poszedłem do kaplicy szpitalnej. Tam modliłem się tymi słowami: „Boże, zawsze mnie uczono, że modlitwa jest dialogiem człowieka z Tobą, a nie samym monologiem. Proszę Cię, daj mi znak, czy mój tata będzie żył lub nie. Nie wyjdę z tej kaplicy aż dostanę odpowiedź od Ciebie”. Usiadłem na krześle, skrzyżowałem ręce i czekałem na odpowiedź od Boga.

Minęło 15 minut. Nagle do kaplicy weszły dwie osoby: kobieta i mężczyzna. Mężczyzna zapytał mnie, czy mogliby pomodlić się ze mną. Odpowiedziałem, że tak. Uklęknęliśmy przed ołtarzem i mężczyzna zaczął odmawiać jakąś modlitwę. Nagle przerwał ją. Spojrzał na mnie i tak mi powiedział: „Bóg powiedział, że twój ojciec będzie żył. Prosi cię o trzy rzeczy. Po pierwsze: namaść ojca olejem, który ci daję. Po drugie: módl się za wszystkie osoby, które teraz przebywają na oddziale intensywnej terapii. Po trzecie: módl się i pość przez trzy dni”. Kiedy to usłyszałem zacząłem płakać i dziękowałem Bogu. Mężczyzna i kobieta wyszli z kaplicy po tym, jak dostałem olej, którym namaściłem tatę. Spełniłem to, co mi powiedziano. Stan zdrowia taty zaczął się poprawiać z każdym dniem. Potem przeniesiono go na inny oddział. Lekarz powiedział, że nikt nie przeżyłby takiego tętniaka bez operacji. Uważał, że to był cud, że tata żyje.

Teraz wiem, że te dwie osoby, które modliły się ze mną w kaplicy były aniołami, posłanymi przez Boga.

Minęło 10 lat po tym zdarzeniu. Mój tata jest zdrowy i nigdy nie miał problemów z sercem.

Dziękuję Ci Boże za twoją dobroć i miłosierdzie.

Deneen

Tłumaczenie z j.angielskiego: Marcin Rak

Źródło:https://www.catholic.org/saints/angelstories/?story=3130&page=4