Kobiety biblijne były różne: mądre i nie za bardzo, piękne i o urodzie nienachalnej, podstępne i prostolinijne, złe i dobre. Biblia ukazuje historie ich życia. Czy takich kobiet teraz nie ma? Czy ich historie nie dzieją się tu i teraz?  Śledząc ich życie, przejrzyjmy się w „biblijnym lustrze”. 

EWA – kobieta okrutnie samotna ( Rdz.3 )

 

Ewa. Mówią, że wszystko przez nią, bo to ona zerwała, ona mu podała owoc, ona gadała z wężem, i to co później, i wcześniej wszystko przez nią. Tylko…dlaczego Adam jej nie zatrzymał?

Pierwsza kobieta, pierwsza żona i matka, i pierwsza samotność. Bo była okrutnie samotna. Adam ani drgnął gdy robiła źle. Nie zawołał: Stój! Zatrzymaj się! Nie powstrzymał jej… Bał się? Nie, zwyczajnie mu się nie chciało.

To nie tak, że kobieta samotna jest tylko wtedy, gdy nie ma męża. Samotność to natura kobiety. Kiedy jesteśmy w ciąży lub nie możemy zajść, kiedy musimy wybierać między dzieckiem a karierą, kiedy jesteśmy uwodzone i okłamywane, kiedy dzieciak ma biegunkę, kiedy boli nas brzuch, kiedy wybieramy i zabieramy, oddajemy i dostajemy, budujemy i niszczymy. Jesteśmy same. Zawsze w końcu  z tym wszystkim zostajemy same. A Adam?  Jakkolwiek się nazywa, nie powstrzyma nas przed przepaścią, ale polezie za nami, bądź…zwyczajnie zepchnie w dół.

Ewa, pierwsza kobieta, niosąca wszystko to, co mamy do dziś. Wybór i dźwiganie, oddawanie i czasem branie, samotność w rodzinie i tłum do obsługi.

Ewa, matka każdej z nas… Prototyp każdej z nas. Jej krew w nas płynie wciąż na nowo.