Nazywam się Josh. Oto moje świadectwo.

Moja biologiczna matka była lesbijką i żyła w nieformalnym związku z drugą kobietą. Mam jeszcze młodszą siostrę, która jest przekonana, że jest lesbijką.

Miałem dobre relacje zarówno z mamą i jej partnerką. Kiedy byłem w trzeciej klasie koledzy dowiedzieli się, że pochodzę z nieformalnego związku dwóch lesbijek. Z tego powodu stałem się obiektem głupich żartów. Jednak nie przejmowałem się tym, co mówili lub myśleli moi koledzy.

Wszystko zmieniło się, kiedy rozpoczął się okres dojrzewania. Miałem świadomość pustki w życiu z powodu braku ojca. Moje relacje zarówno z mamą i jej partnerką zaczęły psuć się. Brakowało mi ojca, który byłby dla mnie wzorem męskości i pogadałby ze mną o „męskich sprawach”. Mama i jej partnerka nie utrzymywały kontaktów z mężczyznami. O nich zawsze wyrażały się w sposób lekceważący. Często słyszałem ich rozmowy, w których twierdzili, że mężczyźni są bardziej agresywni, samolubni i nie dbają o swoje zdrowie tak, jak kobiety. Wierzyłem im. Dorastając w takim środowisku miałem zamęt w kwestii mojej tożsamości płciowej.

Nie chodziłem do szkoły ponieważ miałem edukację domową. Mama i jej partnerka zerwały wszelki kontakt ze swoimi rodzinami. Nigdy nie poznałem moich dziadków i krewnych. Potem wróciłem do szkoły. Niestety miałem wrażenie, że jestem zastraszony przez moich kolegów pomimo że nikt nie znęcał się nade mną. W ich towarzystwie zawsze czułem się niekomfortowo. Mama i jej partnerka nie zgadzały się na to, aby moja młodsza siostra nocowała u koleżanki. Obawiały się, że ojciec jej przyjaciółki mógłby ją zgwałcić. Do dzisiaj nie rozumiem dlaczego moja mama i jej partnerka miały taką awersję i wstręt do mężczyzn.

Kiedy miałem 12 lat poznałem prawdę o moim poczęciu i przyjściu na świat. Dowiedziałem się, że jestem dzieckiem anonimowego dawcy nasienia. Począłem się w łonie mojej matki w rezultacie sztucznego zapłodnienia, które przeprowadzono w banku nasienia. To sprawiło, że wpadłem w coś, co określam mianem kryzysu egzystencjalnego. Mam świadomość, że nie przyszedłem na świat w rezultacie miłości obydwóch rodziców. Do mojego poczęcia doszło ponieważ moją matkę i jej partnerkę stać było na zakup nasienia, pochodzącego od anonimowego dawcy. Nigdy nie poznam mojego biologicznego ojca. Czuję się tak, jakby mnie okradziono z czegoś bardzo istotnego – tożsamości mojego taty. Sieroty i dzieci, które zostały adoptowane, znają swoich biologicznych rodziców. Dzieci, których ojcowie lub matki zmarły we wczesnym dzieciństwie również wiedzą kto był ich mamą lub tatą. Pewnego dnia przedstawiłem matce i jej partnerce jak się czuję z tym wszystkim. Powiedziały tylko, że miałem szczęście, że przyszedłem na świat. W ciągu kilku lat poszukiwań odkryłem, że miałem biologicznych braci i siostry w różnych częściach kraju. Niestety oni również nie wiedzieli kto naprawdę jest naszym biologicznym tatą. Zazdrościłem moim kolegom, którzy wychowywali się w normalnych rodzinach. Sam chciałem dorastać w takim domu, w którym jest matka i ojciec.

Przedstawiając moje świadectwo chcę pokazać do czego prowadzi wychowanie i dorastanie w związku dwóch osób tej samej płci. Jestem przeciwnikiem sztucznego zapłodnienia i istnienia banków nasienia. Anonimowi dawcy nasienia i komórek jajowych nie zdają sobie sprawy z krzywdy, jaką wyrządzają dzieciom, które przyjdą na świat z wykorzystaniem ich materiału genetycznego.

Josh*

*Imię zmienione ponieważ autor świadectwa chciał zachować anonimowość.

Tłumaczenie z j.ang. na j.pol: Marcin Rak

Źródło: https://thembeforeus.com/i-hated-growing-up-with-gay-parents/