Kiedy przyjąłem chrzest w wierze Kościoła Katolickiego zaszokowałem wielu moich przyjaciół, którzy wyznają Prawosławie. Po upływie jednego roku postanowiłem napisać świadectwo, w którym wyjaśniłem dlaczego wystąpiłem z Kościoła Prawosławnego i nawróciłem się na Katolicyzm.

Na początek chcę pokrótce napisać parę zdań o sobie. Pochodzę z rodziny żydowskiej, w której Judaizm nie był praktykowany. Z tego powodu straciłem wiarę i przez długi czas byłem ateistą. Będąc uczniem w szkole średniej chciałem znaleźć dowody, aby obalić Chrześcijaństwo. Tak się nie stało. To, co odkryłem sprawiło, że uwierzyłem w Jezusa Chrystusa. Potem poznałem historię Chrześcijaństwa. Byłem przekonany, że Kościół Prawosławny był prawdziwym Kościołem. Po dwóch latach katechumenatu przyjąłem chrzest w wierze Kościoła Prawosławnego.

Miałem wielu przyjaciół, którzy są katolikami. Z tego powodu chciałem wszystkim udowodnić, że Kościół Prawosławny jest prawdziwym Kościołem. Jednak im więcej studiowałem tym więcej niuansów odkryłem. Ostatecznie przekonała mnie prawda, którą znalazłem w Kościele Katolickim. Nie pozostało mi nic innego jak tylko przejść na Katolicyzm. Proszę, aby wszyscy przeczytali to świadectwo zanim ktoś pochopnie osądzi moje nawrócenie.

Fatima

Pierwszym krokiem jaki zrobiłem na drodze prowadzącej do nawrócenia na Katolicyzm były Objawienia Matki Bożej w Fatimie. Dowiedziałem się o nich od mojej koleżanki, która jest katoliczką. Jej życie również zmieniło pod wpływem poznania przesłania Maryi. To, co Matka Boża w Fatimie mówiła dzieciom o przyzwoitości sprawiło, że zaczęła ubierać się skromnie. Powiedziała mi, że kapłan, który jest wikariuszem w jej parafii, udał się do Fatimy, a po powrocie wygłosił wspaniałe kazanie o piekle.

Natomiast przyjaciele, którzy wyznają Prawosławie są przekonani, że Objawienia Matki Bożej w Fatimie są żartem, za którym kryje się demon. Postanowiłem przestudiować to, co wydarzyło się w Fatimie od maja do października 1917 roku.

Pogląd, że Objawienia Matki Bożej w Fatimie są żartem nie trzyma się kupy. Tam wydarzył się cud, który widziało tysiące ludzi. Wielu z nich było ateistami, którzy przybyli tylko po to, aby udowodnić Łucji, Hiacyncie i Franciszkowi, że byli w błędzie. Potem osoby, które nie wierzyły w Objawienia Matki Bożej w Fatimie twierdziły, że to nie był cud tylko masowa halucynacja. Warto zwrócić uwagę na fakt, że nigdy nie zarejestrowano masowej halucynacji. Cud Słońca w Fatimie był cudem, który widziało wiele osób.

Inni twierdzą, że Szatan kryje się za Objawieniami Matki Bożej w Fatimie. Jednak to stwierdzenie również jest nieprawdziwe. Czy Szatan kazałby ludziom odmawiać każdego dnia 6 razy Ojcze Nasz i 53 razy Zdrowaś Maryjo? Czy diabeł kazałby ludziom modlić się pięć razy każdego dnia, aby Jezus „zaprowadził wszystkie dusze do Nieba”? Czy Szatan przypominałby ludziom o istnieniu piekła pomimo, że wiele osób zapomina o jego istnieniu? Czy diabeł sprawiłby cud, dzięki któremu wielu ateistów nawróciło się? Jeśli rzeczywiście Szatan krył się za Objawieniami Matki Bożej w Fatimie to co na tym zyskał?

Matka Boża powiedziała, że wiara będzie zachowana w Portugalii. W tym czasie praktykujący katolicy stanowili mniejszość. Oprócz tego Maryja poprosiła, aby papież, głowa Kościoła Katolickiego, poświęcił Rosję (kraj, którego zdecydowaną większość stanowią wyznawcy Prawosławia) jej Niepokalanemu Sercu. Matka Boża zapewniła, że dzięki temu Rosja się nawróci. Co ciekawe wielu wyznawców Prawosławia uważa, że nabożeństwo do Niepokalanego Serca NMP jest herezją. Dlaczego Maryja poprosiła o to katolików?

Pewnego razu czytałem artykuł, w którym pewien pop powiedział, że Ojciec Święty jest patriarchą Moskwy. Duchowny wyjaśnił, że dogmat o Niepokalanym Sercu Maryi istnieje w Kościele Prawosławnym, a Matka Boża w Fatimie posłużyła się nim w rozmowie z dziećmi, które miały chłopskie pochodzenie. Z tego wniosek nasuwa się taki: jeśli Objawienia Matki Bożej w Fatimie są autentyczne to Kościół Katolicki jest prawdziwym Kościołem.

Działalność misyjna

Poznanie misyjnej historii Kościoła Katolickiego również przyczyniło się do mojego nawrócenia. W Kościele Prawosławnym jest tylko kilku świętych, którzy za życia byli misjonarzami. Są to: święci Cyryl i Metody (święci przed Wielką Schizmą), święty Mikołaj z Japonii i św. Herman z Alaski. Jeśli ktoś rozmawia z wyznawcą Prawosławia o działalności misyjnej to zawsze w tej rozmowie jest przedstawiony św. Herman z Alaski, który nawrócił około kilkuset Indian na Prawosławie. Ten święty jest jedynym misjonarzem, który pozyskał dla Kościoła Prawosławnego najwięcej osób po Wielkiej Schizmie. Taka jest prawda.

Św. Mikołaj z Japonii prowadził działalność misyjną w tym kraju. Dzięki temu obecnie w Japonii całkowita liczba wyznawców Prawosławia wynosi około 10 000 osób, co stanowi niecałe 0,01% całkowitej populacji kraju.

Obecnie misjonarze prawosławni prowadzą działalność misyjną w krajach w Afryce i Ameryce Południowej, ale liczba osób, które nawróciły się na Prawosławie jest przez nich zawyżana i nie ma odzwierciedlenia z rzeczywistymi statystykami, które są prowadzone w tych państwach.

Natomiast Kościół Katolicki słynie z wspaniałej działalności misyjnej. Przed moim nawróceniem byłem przekonany, że Katolicyzm szerzył się dzięki Imperiom Kolonialnym, w których rządy sprawowali katoliccy władcy. Teraz wiem, że byłem w błędzie. Kościół Katolicki prowadził działalność misyjną zarówno przed i po Wielkiej Schizmie. Podczas krucjat św. Franciszek z Asyżu udał się do sułtana i chciał nawrócić go na Katolicyzm. Misjonarze udawali się do Indii i Chin przed Epoką Wielkich Odkryć Geograficznych. Interesującym faktem jest to, że Kościół Prawosławny znajdował się blisko Indii i Chin. Mimo to żaden misjonarz nie udał się do tych krajów, aby nawracać tamtejszą ludność na Prawosławie.

Potem kiedy odkryto Amerykę misjonarze katoliccy wyruszali do miejsc, które nie były zamieszkałe przez kolonistów. Prowadzili działalność misyjną w Indiach nie tylko na tych obszarach, które były zamieszkałe przez osadników pochodzących z Portugalii. Ewangelizowali Japonię pomimo, że Chrześcijaństwo było religią zakazaną przez państwo. Prowadzili działalność misyjną w górach i lasach tropikalnych w Ameryce Południowej przed kolonizacją tych terenów przez Hiszpanów lub Portugalczyków. Często misjonarze katoliccy bronili ludność tubylczą i Indian przed kolonistami. W rezultacie wywierano presję na papieża, aby rozwiązał zakon Jezuitów.

Natomiast działalność misyjna Kościoła Prawosławnego była ograniczona do ziem, które wchodziły w skład Imperium Rosyjskiego.

Katolickie Kościoły na Wschodzie

Kościół Katolicki prowadził również działalność misyjną wśród chrześcijan na Wschodzie. W rezultacie powstały Katolickie Wspólnoty Wyznaniowe na Wschodzie, a ich członkowie są określani mianem unitów. Pierwszą Wspólnotą, która przyłączyła się do Kościoła Katolickiego był Kościół Maronicki. W przeszłości Maronici byli pod okupacją muzułmańską. Z tego powodu stracili kontakt z Rzymem na wiele lat. Ostatecznie w wyniku krucjat nawiązali kontakt z Kościołem Katolickim i dowiedzieli się o Wielkiej Schizmie. Natychmiast nawiązali unię z Rzymem. Inne wspólnoty chrześcijańskie również opowiedziały się po stronie Kościoła Katolickiego.

W Kościele Prawosławnym istnieje taki mit: katoliccy królowie przy użyciu siły zmusili wiele wspólnot chrześcijańskich na Wschodzie do nawiązania unii z Kościołem Katolickim. Tutaj jest tylko cząstka prawdy, która odnosi się tylko do nielicznych przypadków. Prawda jest taka, że większość wspólnot chrześcijańskich dobrowolnie i bez użycia siły nawiązała unię z Rzymem. Katoliccy królowie siłą nawrócili na Katolicyzm tylko niektóre wspólnoty. Natomiast Kościół Prawosławny przy pomocy miecza nawrócił znaczną liczbę wspólnot chrześcijańskich na Prawosławie. To jest fakt, który Kościół Prawosławny zaprzecza.

Gideon Lazar

Ciąg dalszy nastąpi

Tłumaczenie z j.ang. na j.pol: Marcin Rak

Źródło:https://clarifyingcatholicism.org/2019/08/30/why-i-converted-from-orthodoxy/