Zrujnowany, zdruzgotany człowiek to ten, który odszedł od Pana Boga, który zgrzeszył. Za każdym razem, gdy człowiek obiera sobie innego pana boga, doświadcza takiego zepsucia. Zaraz też rodzi się pokusa wobec zniszczenia: odrzucić. Nikt z nas nie jest doskonały, więc nie odrzucajmy tego co zepsute. Zainwestujmy w to, że z tego zepsucia narodzi się nowe życie.